Podłogi drewniane – charakterystyka europejskich gatunków drewna

Podłogi z naturalnego drewna to gwarancja eleganckiego wykończenia wnętrza. W celu uzyskania jak najlepszego efektu warto jednak bliżej przyjrzeć się charakterystyce poszczególnych gatunków i wziąć pod uwagę, jak intensywnie będzie eksploatowana podłoga. Podpowiadamy więc, czym wyróżniają się najpopularniejsze odmiany drewna używane do produkcji parkietów i desek podłogowych.

Drewno wykorzystywane do wytwarzania pokryć podłogowych musi być odpowiednio twarde, wytrzymałe i stabilne (tj. odporne na zmieniający się poziom wilgotności). Warunki te spełnia wiele gatunków drewna egzotycznego oraz liczne odmiany rodzimych drzew liściastych.

Podłogi drewniane – charakterystyka europejskich gatunków drewna

Europejskie gatunki drewna na podłogę

Do najpopularniejszych europejskich gatunków drewna wykorzystywanych do produkcji desek podłogowych należą:

  • Dąb – jeden z najbardziej cenionych materiałów na podłogi. Drewno dębowe jest łatwo dostępne i występuje w ponad 200 odmianach, różniących się między sobą strukturą i kolorem, np. w barwie antycznego brązu (Dąb Brown Sugar Piccolo), ciemnym, „podwędzanym” odcieniu (Dąb Marsala Molti) czy kremowo-białym kolorze (Dąb Cappucino Molti). Pod wpływem światła słonecznego dębowe deski delikatnie ciemnieją, zachowując jednak swoje ciepłe odcienie. Podłoga tego typu jest twarda (3,7 w skali Brinella) i odporna na ścieranie, sprawdzi się więc w intensywnie eksploatowanych pomieszczeniach, jak przedpokój lub salon.
  • Jesion – wyróżnia się dużym zróżnicowaniem kolorystycznym – od barwy niemal białej lub żółtawej (Jesion Milkshake Molti) po czerwonawą (Jesion Mocca 3R). Drewno jesionowe jest bardzo twarde (4,0 w skali Brinella), ciężkie, wytrzymałe i odporne na zmianę objętości w wyniku kontaktu z wilgocią (zawdzięcza to naturalnemu występowaniu na podmokłych terenach). Dzięki temu może być wykorzystywane zarówno w salonie, jak i w kuchni, a nawet w łazience.
  • Buk – charakteryzuje się kremowo-piaskową barwą, która z czasem nabiera głębi i żółtawych tonów. Drewno bukowe jest twarde (3,8 w skali Brinella), a co za tym idzie – wytrzymałe. Nie powinno być jednak stosowane w kuchni i łazience, gdyż w kontakcie z wilgocią zmienia swoją objętość. Dla zwiększenia stabilności drewna bukowego można jednak poddać je procesowi parzenia.
  • Klon europejski – drewno klonowe jest używane do produkcji najjaśniejszych podłóg, posiada bowiem naturalnie jasną barwę (która z upływem czasu ciemnieje i zmienia się w stronę koloru żółtego). Charakteryzuje się również nieco ciemniejszymi, wyraźnymi włóknami i słojami. Jest przy tym dość twarde (3,0 w skali Brinella), sprawdzi się zatem w pomieszczeniach o dużym natężeniu ruchu, jak salon czy przedpokój.
  • Orzech europejski – ten gatunek drewna jest uważany za jeden z najbardziej ekskluzywnych – wykonuje się z niego nie tylko deski podłogowe, lecz także luksusowe meble czy instrumenty muzyczne. Charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem kolorystycznym (w obrębie dość ciemnej palety barw) – od odcieni szaro-czarnych po brązy (np. Orzech Europejski Comfort). Przykuwa uwagę dzięki falistemu układowi włókien.

Zobacz również: Czy drewno w kuchni to dobry pomysł?